WACHT NIET TOT HET TE LAAT IS…..

Ik ontving recent een telefoontje. Met een huilende mevrouw aan de telefoon. Zij vertelde mij dat haar zoon die ochtend aan een ongeneselijke ziekte was overleden. En vroeg mij of ik alsnog een handenbeeld kon maken van de handen van haar overleden zoon.

Ik heb deze vraag al een paar keer eerder gehad in de afgelopen maanden. Om persoonlijke redenen maak ik geen handen beelden van mensen die al zijn overleden. Het het was moeilijk en met pijn in mijn hart heb ik ook deze mevrouw teleur moeten stellen. En dit terwijl ik haar verdriet zo begreep. Deze aanvragen raken mij diep en knagen lang door op mijn geweten.

De moraal van mijn verhaal? Ik zou zo graag tegen iedereen willen zeggen…..lieve mensen, wacht niet tot het laatste moment of als het al te laat is…..met het laten maken van een handenbeeld. Een handenbeeld heeft een enorme emotionele waarde, zowel in goede als in slechte tijden.

Het is een investering, mee eens. Maar dan heb je ook wel iets heel bijzonders en gezien de emotionele waarde is een handenbeeld eigenlijk onbetaalbaar.

Liefs,
Gabriëlla